مگالودون، بزرگترین کوسه دنیا شاید هنوز منقرض نشده باشد! - وبلاگ اطلس وب

به گزارش وبلاگ اطلس وب، گجت نیوز نوشت: بزرگترین کوسه دنیا مگالودون نام داشت که میلیون ها سال باعث ایجاد رعب و وحشت در اقیانوس ها شد. اخیرا بحث هایی مطرح شده که شاید این جانور غول پیکر منقرض نشده باشد.

فیلم هایی که در سال 2018 از اعماق دریا گرفته شده بود، باز هم در فضای مجازی وایرال شد و بار دیگر این بحث شروع شد که آیا مگالودون این کوسه بزرگ الجثه ماقبل تاریخ هنوز در اعماق اقیانوس زندگی می نماید یا خیر.

احتمال زندگی پنهان مگالودون در اعماق اقیانوس ها

بعضی می گویند جانوری که در این فیلم دیده می شود احتمالا یک کوسه خواب آلود معمولی باشد. طول این گونه از کوسه های وحشی که شکارچیانی ماهر نیز هستند به 7 متر هم می رسند. البته حتی این کوسه غول پیکر در برابر مگالودون کوتوله ای بیش نیست؛ زیرا دانشمندان بر اساس فسیل دندان ها تخمین زده اند که مگالودون می تواند بین 14 تا 20 متر طول داشته باشد.

این گونه حدود 3 میلیون سال پیش منقرض شده است، اما بسیاری از مردم فکر می نمایند که این موجود هنوز هم در اعماق اقیانوس جایی که ما نمی توانیم ببینیم در کمین است.

یکی از کاربران در کامنت ها نوشته است: من فکر می کنم که مگالودون مانند ماهی مرکب غول پیکر به عمق دریاها رفته است و به همین علت است که ما هرگز آنها را نمی بینیم.

یکی دیگر نوشته است: اقیانوس ها بسیار بزرگ هستند و منطقه ها بسیاری وجود دارد که هنوز کشف ننموده ایم. تعجب نمی کنم اگر مگالودون ها در آنجا زندگی نمایند.

با اینکه ایده زنده بودن مگالودون مجذوب کننده است، اما به همان اندازه نیز غیرممکن است. یکی از دلایل رد این ایده این است که جانوری به اندازه مگالودون نمی تواند در اعماق اقیانوس ها غذای کافی پیدا کند. به خصوص که این جانور غول پیکر شکارچی فعالی بوده است.

حیواناتی که برای زندگی در عمیق ترین بخش های اقیانوس سازگار شده اند، اغلب جثه کوچک و ظریفی دارند، انرژی کمی مصرف می نمایند و به علت کمبود غذا متابولیسم بسیار آهسته ای دارند.

فسیل شناسان فکر می نمایند که مگالودون از نهنگ و دلفین که بسیار کوچک تر از خودش است، تغذیه می نموده است و علیرغم اینکه بعضی از نهنگ ها در اعماق اقیانوس شیرجه می زنند زندگی یک مگالودون در آنجا منطقی نخواهد بود. چرا که در آب های کم عمق تر طعمه های بیشتری زندگی می نمایند.

حتی اگر خود مگالودون زنده را نمی دیدیم، باید شواهدی دال بر وجود این جانور وجود داشته باشند. برای مثال، یک دندان مگالودون در ساحل یا لاشه یک نهنگ که آثار روی بدنش نشان دهد به وسیله یک مگالودون گاز گرفته شده است.

مشکل اینجاست که هنوز چنین شواهدی برای مگالودون یافت نشده است. ولی برای جانوران دیگری مثل ماهی مرکب غول پیکر که البته وقت زیادی هم صرف اثبات زنده بودنش شد، از همان ابتدا چنین مستنداتی وجود داشت.

یکی دیگر از تصورات نادرست رایج درمورد مگالودون این است که این جانور در زمان خودش رجحانن شکارچی بوده است. در حالی که این تصور ممکن است درست باشد و شاید هم اینطور نباشد.

مگالودون برخلاف نامش که به معنی دندان بزرگ است، صاحب بزرگ ترین دندان نیست. این لقب برای لویاتان ملویلی که گونه ای منقرض شده از خانواده نهنگ عنبر است، بیشتر مناسب است. طول دندان های این گونه 36.2 سانتی متر بوده است.

دندان های لویاتان نشان می دهد که برخلاف خانواده امروزی اش، طعمه های بزرگی مثل نهنگ های بزرگ را شکار می نموده است. نکته جالب در خصوص این دو جانور این است که هردوی آنها در یک دوره زندگی می کردند و احتمالا در رقابت با یکدیگر بوده اند.

مگالودون چیست؟

می توان گفت که مگالودون یکی از بزرگ ترین شکارچی هایی بوده که روی زمین زندگی نموده است و به واسطه معروفیت جاندار مورد نظر به خاطر توانایی های شکار، فیلم های هالیوودی، داستان نویس ها و فکر خیال پرداز بسیاری از مخاطبان علاقه زیادی به سرگذشت این کوسه باستانی نشان داده اند.

قدیمی ترین بقایای کشف شده از این جاندار مربوط به 20 میلیون سال پیش هستند و گفته شده که مگالودون برای بیش از 13 میلیون سال به عنوان قدرتمندترین شکارچی آب ها زندگی می نموده است. سایر اطلاعات باستانی شناسی و داده هایی که از آنالیز فسیل های باستانی به دست آمده، به ما می گویند که جاندار مورد نظر 3.6 میلیون سال پیش برای همواره منقرض شده است.

نکته جالب این بوده که کوسه مگالودون نه تنها به عنوان بزرگ ترین کوسه دنیا، بلکه یکی از بزرگ الجثه ترین آبزیان تاریخ زمین هم به شمار میرود و گفته شده که طول آن در بیشترین حالت ممکن، بین 15 تا 18 متر بوده است. این ابعاد تقریبا 3 برابر بزرگ ترین کوسه سفیدی بوده که در عصر حاضر، در اقیانوس های زمین زندگی می نماید. البته باید گفت که اسکلت کاملی از مگالودون کشف نشده و بیشتر تخمین های ارائه شده به وسیله متخصصان، بر اساس ابعاد دندان هایی بوده که از کوسه مورد نظر به جا مانده است.

محققان می گویند که این دندان ها تا 18 سانتی متر طول داشته اند و کلمه مگالودون هم به معنای دندان بزرگ است. همان طور که انتظار می رود، طبق ابعاد و طول حداکثری دندان های به جا مانده، می توان تخمین زد که صاحب این دندان ها تا چه حد بزرگ بوده و به علاوه، از این طریق نوع جاندارانی که شکار مگالودون می شدند هم تعیین خواهد شد. تصویر زیر دندان کوسه سفید یا همان بزرگ ترین کوسه عصر مدرن را در کنار دندان مگالودون نشان می دهد:

تغذیه مگالودون ها

این طور که به نظر می رسد، کوسه مگالودون با این دندان های فوق العاده بزرگ و اره مانند، وال ها، ماهی های بزرگ و بعلاوه سایر کوسه ها را شکار می نموده است. متخصصان می گویند که جانداری با این ابعاد مطمئنا احتیاجمند اندازه زیادی غذا برای ادامه حیات بوده و در میان فهرست قربانیان آن، از دلفین گرفته تا آبزیان بزرگی مانند نهنگ کوهان دار، موجودات زیادی وجود داشته اند.

جالب است بدانید که فسیل استخوان نهنگ ها و وال هایی که از میلیون ها سال پیش به جا مانده اند، نشانه هایی از رد دندان های مگالودون را روی خود دارند و این مسئله هم یکی دیگر از شواهدی بوده که نشان دهنده خطر این کوسه بزرگ برای سایر جانداران ساکن اقیانوس ها است.

برای شکار جاندارانی به بزرگی نهنگ، مگالودون باید آرواره خود را به طرز شگفت انگیزی باز می کرد و آنالیز ها نشان داده که در بیشترین حالت ممکن، دندان های پایینی و بالایی این کوسه بزرگ الجثه بین 2.7 تا 3.4 متر از هم جدا می شده اند؛ چنین اندازهی تقریبا با ارتفاع دو انسان که رو شانه یکدیگر ایستاده باشند، برابری می نماید. این آرواره شامل 276 دندان می شده و تخمین اندازه قدرت گاز گرفتن مگالودون به ما می گوید که به احتمال قوی، کوسه مورد نظر یکی از قدرتمندترین جانداران تاریخ زمین بوده است.

برای مقایسه قدرت آرواره کوسه مگالودون باید گفت که قدرت گاز گرفتن انسان حدودا 1.3 هزار نیوتون بوده و نمونه کنونی مگالودون، یعنی کوسه های سفید هم می توانند نیروی حداکثری 18.2 هزار نیوتن را اعمال نمایند؛ با این تفاسیر تخمین زده شده که آرواره کوسه باستانی ما قابلیت فراوری بین 109 تا 182 هزار نیوتن نیرو را داشته است. تصویر پایین فسیل استخوان دنده یک نهنگ چند میلیون ساله را نشان می دهد که دندان یک مگالودون درون آن گیر نموده است.

کوسه مگالودون چه شکلی بود؟

بسیاری از تصاویر خیالی که از مگالودون ها کشیده شده اند، آن ها را بسیار شبیه به کوسه های سفید به تصویر می کشند، اما گفته شده این تصور درست نیست. گفته شده که برخلاف کوسه سفید، مگالودون قسمت دماغه بسیار کوتاه تری داشته، آرواره آن تقریبا تخت بوده و باله های قسمت سینه هم برای نگه داشتن آن و پشتیبانی از وزن و ابعاد بزرگ جاندار، بسیار بزرگ تر از کوسه سفید حال حاضر بوده است.

علت تصور اشتباه متخصصان و عموم مردم در خصوص شباهت کوسه مگالودون و کوسه های سفید، این باور بوده که آبزیان مورد نظر جزو گونه های جانوری یکسانی بوده اند؛ با این حال تحقیقات تازه نشان می دهند که نژاد دو کوسه مورد نظر با هم فرق داشته و مگالودون آخرین نمونه از نژادی بوده که با انقراض این جاندار باستانی، از بین رفته است.

عکس زیر متعلق به یک کوسه آبی مدرن بوده که باله های قسمت سینه آن شباهت زیادی به باله های پایینی مگالودون ها دارد:

دانشمندان می گویند که قدیمی ترین جد شناخته شده مگالودون ها جانداری به نام اتودوس ابلیکوس (Otodus obliquus) بوده که حدودا 55 میلیون سال پیش، با ابعاد 10 متر در اقیانوس ها مشغول شکار بوده است. با این حال گروهی از متخصصان هم معتقدند که تاریخ تکامل جاندار مورد نظر به موجودی با نام کرتالامنا اپندیکولاتا (Cretalamna appendiculata) در 105 میلیون سال پیش برمی شود؛ اگر چنین نظریه ای درست باشد، قدمت نژادی که در نهایت به مگالودون ختم شد، بیش از 100 میلیون سال خواهد بود.

این طور که به نظر می رسد، فسیل های کشف شده به ما می گویند که اجداد کوسه سفید در همان دوران کوسه مگالودون زندگی می نموده و شاید این دو آبزی در میلیون ها سال پیش، با یکدیگر بر سر شکار سایر آبزیان رقابت داشته اند.

محل زندگی کوسه مگالودون

آنالیز های فسیل شناسان نشان داده که مگالودون ها بیش از همه در آب های گرم نزدیک استوا و منطقه ها اطراف آن زندگی می نموده اند؛ اما نکته جالب این بوده که دندان کوسه باستانی مورد نظر در تمامی قاره های زمین به غیر از قطب جنوب یافت شده و این موضوع نشان می دهد که مگالودون به شکل گسترده ای در آب های سراسر زمین حضور داشته و مشغول شکار بوده است.

به عنوان مثال ساحل شرقی شمال قاره آمریکا یکی از منطقه های بوده که بیشترین تعداد دندان های کوسه مگالودون در آن وجود دارد. قواصان و علاقه مندان هم به راحتی در نزدیکی های ساحل و یا در اعماق آب های شور استان های فلوریدا، کارولینای شمالی و کارولینای جنوبی این دندان های چند میلیون ساله را پیدا می نمایند. در سواحل استرالیا، مراکش و حتی بریتانیا هم بقایایی از این جانداران کشف شده اند.

اما چرا دندان مگالودون ها تا این حد به وفور یافت می شود و چگونه است که تقریبا تمامی بقایای به جا مانده از کوسه مورد نظر، دندان هستند؟

به صورت کلی، جاندارانی که جزو گونه کوسه قرار می گیرند، در طول زندگی خود دندان های زیادی را ساخته و دور می ریزند؛ به نسبت غذای مصرفی، کوسه ها می توانند تنها در یک تا دو هفته، کل دندان های یک ردیف را از دست دهند و آنالیز ها نشان داده که به صورت میانگین، در طول زندگی یک کوسه تعداد 40 هزار دندان ساخته شده و از فک جاندار جدا می شود. به این ترتیب تعجبی ندارد که این اندازه زیاد از دندان کوسه مگالودون در منطقه ها مختلف سیاره یافت شده است.

کوسه ای با اندازه باور نکردنی

برای آن که اندازه واقعی این کوسه ماقبل تاریخ را درک کنید، طبق گفته های Patrick J. Schembri و Staphon، این کوسه غول پیکر حدود 24 الی 25 متر (79 الی 82 فوت) طول دارد. بیشتر قایق های ماهیگیری حدود 98 فوت طول دارند، بنابراین مگالودون فقط کمی کوچکتر از یک قایق بود که برای صید ماهی در اندازه های مختلف استفاده می شد. به همین علت صید یا شکار چنین چیزی که تقریبا به اندازه قایق شماست، بسیار سخت است.

قدرت آرواره یک مگالودون حداقل 6 برابر قوی تر از یک کوسه سفید بزرگ بود. بزرگ ترین مگالودون دندانی به طول 7.25 اینچ داشت! طبق آنالیز ها وزن تعدادی از این 175 گونه بین 48 تا 103 تن است. پس این موضوع که آن ها اغلب مشغول غذا خوردن بوده اند، جای تعجبی ندارد.

بعضی از افراد معتقدند که این کوسی ماقبل تاریخ را در قرن بیستم و بیست و یکم دیده اند. چندین عکس مختلف از مگالودون ها وجود دارد، اما بسیاری از آن ها تغییر نموده اند. چند سال پیش، کانال Discovery تصویری را به نمایش گذاشت که بسیاری از دانشمندان را شوکه کرد. در این توضیحات آمده است که این عکس در سال 1942 در Cape Town به وسیله یک عکاس در زیر دریا گرفته شده است.

به طور خاص این عکس یک زیر دریایی و چیزی شبیه به یک کوسه غول پیکر را در پشت زیر دریایی آلمانی U-boat به نمایش می گذارند. اما هر کسی این فرضیه را باور ندارد و می گویند احتمالا آن یک شوخی است.

به گفته چند روزنامه نگار، همه دانشمندانی که در این فیلم ظاهر شده اند، احتمالا بازیگرانی هستند که برای حمایت از داستان مگالودون پول گرفته اند. تهیه نمایندگان این فیلم نیز با انتقادت زیادی روبرو شدند، اما بار دیگر داستان مگالودون میلیون ها نفر را به خود جذب کرد. بعلاوه این سوال دوباره مطرح شد که آیا این کوسه های بزرگ هنوز در اقیانوس ها زندگی می نمایند؟

کلکسیونی از دندان های مگالودون

چرا مگالودون ها منقرض شدند؟

از طرف دیگر، دندان ها هم قوی ترین قسمت استخوانبندی کوسه ها به شمار می روند و در حالی که اسکلت انسان با لایه سختی از کلسیم فسفات پوشیده شده، اسکلت این جانداران شامل مواد نرم تری مانند غضروف بینی یا گوش انسان ها می شود؛ بنابراین تعداد بالای دندان های فراوری شده به وسیله یک کوسه در طول زندگی اش، در کنار سختی این دندان ها باعث می شود تا فسیل این بخش از اسکلت جاندار بسیار راحت تر از سایر قسمت های نرم تر اسکلت، شکل بگیرد و تا چندین میلیون سال روی زمین باقی بماند.

با این وجود، تا به امروز بقایایی از فسیل استخوان ستون فقرات مگالودون هم که تقریبا به بزرگی یک میز ناهارخوری بوده، کشف شده و دانشمندان کشور پرو مدتی پیش اعلام کردند که فسیل جمجمه و تمامی دندان های یک مگالودون را همراه با قسمت کوچکی از ستون فقرات آن کشف نموده اند. چنین بقایایی به ما یاری می نمایند تا ظاهر واقعی و ویژگی های منحصر به فرد این کوسه باستانی را تعیین کنیم.

دقیقا تعیین نیست که زمان مرگ آخرین کوسه مگالودون دقیقا کی بوده، اما می توان با اطمینان گفت که در 2.6 میلیون سال پیش که سیاره وارد یک فاز تازه از سرمایش دنیای شد، هیچ مگالودونی در آب های زمین وجود نداشت. گفته شده که یکی از پیامدهای این سرمایش، انقراض یک سوم از جانداران آبزی بزرگ بوده و از آنجایی که کاهش دما، حجم زیادی از موجودات ریز آبزی را نابود کرد، به صورت زنجیره ای، غذای مورد احتیاج شکارچیان بزرگ تر بالای زنجیره غذایی هم کاهش یافت و در نهایت، این جانداران از بین رفتند.

سرمایش زمین

گفته شده که به احتمال قوی، سرمایش زمین از چند طریق باعث انقراض مگالودون ها شده است؛ همان طور که اشاره شد، این کوسه ها برای ادامه حیات به آب های گرم استوایی احتیاج داشتند و کاهش دمای سیاره باعث شد تا قسمت های محدودتری از اقیانوس ها برای زندگی جانداران باستانی مورد نظر در دسترس باشد. از طرف دیگر سردی هوا جان بسیاری از طعمه های مگالودون را گرفت و بعلاوه، بسیاری از این طعمه ها خود را با آب های سرد تطبیق دادند و در این آب ها که برای مگالودون قابل سکونت نبود، زندگی کردند.

کوسه سفید بزرگ

گفته شده که کوسه مگالودون در نزدیکی ساحل و درون آب های کم عمق از بچه های خود مراقبت می نموده، چرا که شکارچیان دیگر در این آب ها حضور نداشتند و کوسه های کوچک تر برای مدت قابل توجهی در نزدیکی ساحل، در امان بودند. با این حال افزایش حجم یخ های قطبی و کاهش دمای دریاها و اقیانوس ها باعث شد تا چنین مکان هایی دیگر برای پرورش مگالودون های کوچک مناسب نباشند.

هنوز تعیین نیست که کدام یک از این دو رجحانن شکارچی زمان خود بوده اند. اما با آنالیز تعامل بین ارکا و کوسه بزرگ سفید می توان پاسخ احتمالی این سوال را پیدا کرد. کوسه های سفید بزرگ اغلب از ارکاها می ترسند. البته با دندان های بزرگ و مغز بزرگ تر ارکاها، این موضوع خیلی هم دور از انتظار نیست. اگرچه بر اساس تخمین ها، مگالودون کمی بزرگ تر بوده، اما احتمالا هوش برتر نهنگ لویاتان موجب رجحان آن بوده است.

آیا کوسه مگالودون هم اکنون زنده است؟

در نهایت، سوال مهمی که تا به امروز فکر بسیاری از مخاطبان را مشغول نموده، احتمال زنده بودن کوسه های مگالودون در عصر حاضر، در آب های قاره های مختلف سیاره زمین است. آیا امکان دارد که این جانداران باستانی هنوز زنده باشند؟

متخصصان می گویند که چنین احتمالی وجود ندارد و با وجود صحبت های جنجالی که بعضی دانشمندان مطرح نموده اند، اگر جانداری به این بزرگی در اقیانوس های زمین زندگی کند، مطمئنا ما تا به امروز از وجود آن باخبر می شدیم.

آثار جانبی زندگی کوسه مگالودون در آب های اقیانوسی هم یکی دیگر از نشانه های انقراض جانداران مورد نظر است؛ به بیان دیگر، اگر این آبزی بزرگ الجثه هنوز زنده بود، جای دندان های آن روی بدن سایر آبزیان اقیانوسی پیدا می شد و بعلاوه، ده ها هزار دندانی که در طول سال ها از هرکدام از این مگالودون ها جدا می شوند هم در ساحل کشورهای مختلف پیدا می شدند.

بعضی هم می گویند که آنالیز شرایط اعماق اقیانوس ها و ناشناخته ترین قسمت های آب های زمینی، آن قدرها هم ساده نیست و شاید این جانداران در این بخشه ای عمیق پنهان شده اند و زندگی می نمایند؛ با این حال باید یادآور شویم که مگالودون در آب های گرم زندگی می نموده و دمای بسیار پایین اعماق اقیانوس ها به هیچ وجه مکان مناسبی برای حیات و فراوریمثل این جاندار منقرض شده نیست.

227227