فناوری نانو چه تاثیری بر اینترنت اشیا خواهد گذاشت؟ - وبلاگ اطلس وب

به گزارش وبلاگ اطلس وب، کوچک سازی حسگرها، بهبود عملکرد باتری و کاهش هزینه ها از جمله اثراتی است که فناوری نانو می تواند روی اینترنت اشیا (IoT) داشته باشد.

به گزارش گروه فناوری وبلاگ اطلس وب، با بلوغ اینترنت اشیا، حسگرها، به عنوان نرون های معماری اینترنت اشیا به شدت در حال توسعه بوده و حساسیت آن ها تا سطح مولکولی بهبود یافته است. نانوحسگر ها قادر به تشخیص تغییرات بسیار کوچک در فشار، دما یا ترکیب شیمیایی خواهند بود. این به ما امکان می دهد داده های بسیار دقیق تری جمع آوری نموده و مواردی را که امروزه قابل اندازه گیری نیستند را اندازه گیری کنیم.

دامنه امکاناتی که حسگر های نانو ارائه می دهند، می تواند دنیای اینترنت اشیا و چگونگی استفاده از آن را تغییر دهد؛ برای مثال، اگر بخشی نظیر صنایع غذایی را در نظر بگیریم، اینترنت اشیا امروزه بیشتر در فرآیند فراوری حضور یافته است.

فناوری های نانو با شناسایی خطرات احتمالی مواد غذایی در یخچال، خود را به سرعت به کاربر نهایی رسانده است. ما می توانیم تصور کنیم که حسگر ها در تمام طول چرخه مواد غذایی به شدت خطر آلودگی را کاهش می دهند و ردیابی سریع را برای مصرف نماینده امکان پذیر می نمایند. این امر با کاهش چشمگیر اندازه، هزینه و انرژی مورد احتیاج برای فراوری و نصب حسگر ها همراه است.

مسئله باتری در هسته استفاده از اینترنت اشیا قرار گرفته است که می تواند مشکل ساز باشد. این بخش، سهم قابل توجهی از هزینه را در هنگام استقرار به خود اختصاص می دهد. هنوز باتری ها به دلیل احتیاج مکرر به شارژ و چرخه عمر کوتاه، یکی از پاشنه های آشیل اینترنت اشیا هستند.

یکی از اثرات احتمالی فناوری نانو در اینترنت اشیا، کاهش قابل توجه قیمت (در فرآیند فراوری، نصب و نگهداری) خواهد بود که بیشتر به دلیل کاهش اندازه آن ها است.

با یاری فناوری نانو می توان هزینه رهیافت های جدید اینترنت اشیا را تا 97 درصد کاهش داد، این امر باعث می گردد شرکت های نوپا بتوانند وارد بازار شوند.

این نوآوری می تواند به افزایش تقاضا برای اجزای اینترنت اشیا، به ویژه ریزتراشه ها پاسخ دهد. میلیارد ها دستگاهی که قرار است در آینده به بازار بپیوندند بدون بهره گیری از فناوری نانو نمی توانند معیار های زیست محیطی و انعطاف پذیری لازم برای دستیابی به یک سیستم فراوری چابک را داشته باشند.

یکی دیگر از ویژگی های فناوری نانو و نانومواد این است که می توانند مقاومتی فراتر از تصور ارائه دهد. به عنوان مثال، بعضی از نانومواد باعث می شوند شیشه به جای شکستن، خم گردد و مقاومت خارق العاده ای در برابر فشار و ضربه ایجاد کند. بنابراین، فناوری نانو بر IoT از نظر فیزیکی، ساخت و هزینه نگهداری تأثیر می گذارد.

در حال حاضر نمی توان بدون در نظر دریافت هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی، توانایی های آینده فناوری های نانو در IoT را درک کنیم. انقلاب واقعی در جایی است که این فناوری ها با هم تلاقی می نمایند.

این امر به ویژه هنگام بحث در خصوص شهر های هوشمند بسیار مهم است. استقرار اینترنت اشیا اطلاعات ترافیکی را به مرکز کنترل وارد می نماید. تصمیمات، تا حدی با کنترل انسان اتوماتیک می شوند. البته در حال حاضر تفویض کامل تصمیم به هوش مصنوعی مقدور نیست، چرا که هنوز حفره هایی در این فرآیند وجود دارد.

وقتی حسگر های نانو به صورت مستقیم در خیابان ها، چراغ ها و دیوار ها مستقر شوند، هوش مصنوعی می تواند بدون نظارت دائمی انسان کاملاً کار کند. این پیشرفت ها نه تنها باعث ارتقا اینترنت اشیا می شوند بلکه با ایجاد زمینه های جدید، بازار ها و مدل های کسب و کار تازه قادر خواهد بود تا محدوده عملکرد خود را توسعه دهد.