عکس ، ماجرای عروسکی که در تلویزیون ناگهان غیب شد ... - وبلاگ اطلس وب

به گزارش وبلاگ اطلس وب، اگر در ایران زندگی نموده و کودکی و جوانی را همین جا گذرانده باشید، بدون شک با کلاه قرمزی چند سالی را زندگی نموده اید پسرکی دل وزبان یکی، با پیژامه سبز و پیراهن راه راه آبی که یک ریز روده درازی می کرد و اگر قلبش از جنس اسفنج نبود، امروز مرد بزرگی شده بود و خودش فرزندی داشت.

به گزارش وبلاگ اطلس وب، حالا مدتی است که این همدم و همکار مجری، بین مناسبات آدم بزرگ ها گم شده؛ خاطراتش کم وبیش در حافظه ها پرسه می زند اما جسمش میان تیر و تخته های آرشیوِ انباری صداوسیما، بی صدا می پوسد، غافل از این که عروسک ها هرگز بازنشسته نمی شوند. مرضیه محبوب، طراح و سازند عروسک های مجموعه کلاه قرمزی چندین سال پیش گفته بود، کلاه قرمزی در سال 1360 از دل یک مورچه عایدی و پسرخاله از یک پینه دوز؛ آن ها آمدند که مهمان یک برنامه باشند، اما آن قدر شخصیت های شان خوب و مجذوب نماینده از آب عایدی که ماندگار شدند.

نمایی از فیلم کلاه قرمزی و پسرخاله - 1373

حمید جبلی هم که یکی از اعضای آن گروه بود، برای این عروسک ها صدایی ساخت. او بعدها با ظاهری نو در برنامۀ صندوق پست یا جغجغه و فرفره که اوایل ده 1370 پخش می شد و ایرج طهماسب اجرای آن را بر عهده داشت، ظاهر شد. موضوع اصلی صندوق پست خواندن نامه های ارسالی بچه ها برای این برنامه بود.

کلاه قرمزی، آکتور سینما

کلاه قرمزی رفته رفته سری میان سرها درآورد و پس از محبوبیت در تلویزیون، در سه فیلم سینمایی بازی کرد؛ کلاه قرمزی و پسرخاله (1373)، کلاه قرمزی و سروناز (1381) و کلاه قرمزی و بچّه ننه (1391). در تمام این آثار، محور اصلی کلاه قرمزی بود و عروسک های دیگری نیز در کنار او حضور داشتند؛ پسرخاله این همپای همیشگی، در تمام فیلم ها پابه پای او درخشید.

اولین حضور کلاه قرمزی در تلویزیون - برنامه صندوق پست - 1370

کلاه قرمزی و پسرخاله - 1373

کلاه قرمزی و سروناز - 1381

بازگشت به تلویزیون

کلاه قرمزی در سال 1385 در یک مجموعه چهار قسمتی به نام کلاه قرمزی در فرنگ به شبک نمایش خانگی راه پیدا کرد تا اینکه از سال 1388 با همراهی چند عروسک دیگر مانند پسرعمه زا، گیگیلی و ... در قالب جنگ نوروزی دوباره پایش به تلویزیون باز شد. برنامه های نوروزی کلاه قرمزی از سال 1388 تا 1397 ادامه داشت و هر سال شخصیت های عروسکی نوی به این مجموعه اضافه می شدند؛ جیگر، ببعی، دیبی، فامیل دور، بچّۀ فامیل دور، دختر همساده، آقای همساده، گابی، عزیزم ببخشید، گدا و... هرکدام به نحوی پای ثابت این مجموعه شدند.

جُنگ نوروزی کلاه قرمزی

بازنشستگی آقای قرمزکلاه

علی رغم این که کلاه قرمزی با استقبال و بازخوردهای قابل قبولی از سوی مردم روبرو بود، اما در آخر، رویای شیرینِ عروسک های دوست داشتنیِ این مجموعه، به علت اختلافات سالانه میان سازندگان اثر و مدیران صداوسیما به سرانجام رسید و باعث به تعویق افتادن زمان پخش و در نهایت به قطع پخشِ کلاه قرمزی منجر شد. زمزمه های قطع این همکاری در سال های 1395 (در پی فوت جهان فنی زاده، عروسک گردان کلاه قرمزی)، 1396 و 1398 به گوش می رسید؛ کما این که با وجود ساخت و فراوری این سه فصل از مجموعه، صداوسیما حاضر به پخش آن ها نشد.

در سال های غیبت عروسک های مجموعه کلاه قرمزی، بسیاری از مخاطبان و دوستداران آن در فضای مجازی با طرح مسئله از ایرج طهماسب و حمید جبلی خواهان فراوری و پخش قسمت های تازه ای از این مجموعه خارج از صداوسیما شدند اما چنین چیزی قانوناً ممکن نیست و گردانندگان نیز این مسئله را اعلام کردند؛ چراکه حق انتشار یا حق امتیاز این مجموعه متعلق به سازمان صداوسیماست و سازندگان آن نمی توانستند بعد از کوچ از صداوسیما، عروسک ها را خارج نمایند.

از آن جایی که صداوسیما برنامه ای برای فراوری اپیزودهای نو با این عروسک ها ندارد و از طرفی دیگر خالقانِ این مفاهیم، تمایلی به همکاری با صداوسیما نشان نداده اند، عروسک ها به امید روزی که دستی روی سر و گوش شان کشیده شود و آن ها را به حرکت وادارد، در انبار صداوسیما مدفون شده اند.

کلاه قرمزی در موزه عروسک ها

دودی که به چشم مخاطب رفت

این اولین بار نیست که یک مجموعه تلویزیونی به چنین سرنوشتی دچار می شود؛ پیش تر و بعدتر نیز چنین اتفاقاتی برای برنامه های دیگر، خصوصاً کاراکترهای عروسکی مانند جناب خان افتاده بود. چنانچه هر بار با توقف برنامه خندوانه عروسک جناب خان نیز از آنتن محو شد و حالا که رییس صداوسیما تاکید نموده که فعلا قصد ساخت مجدد این برنامه را ندارند، سرنوشت جناب خان هم در هاله ای از ابهام قرار گرفته است؛ حتی در مقطعی در زمان برگزاری مسابقات جام جهانی این گمانه مطرح شد که جناب خان با ویژه برنامه ای برای جام جهانی به آنتن برمی شود که این اتفاق هم عملی نشد. و این درحالی است که یکی از بزرگ ترین و همیشگی ترین پرسش های مخاطبان در روبروه با چنین مسائلی این است که چرا دود آتشِ اختلاف سلیقه و مسائل سازندگان و رسانۀ پخش نماینده، به چشم مخاطب می رود!؟

تلویزیون باید کارت های شانسش را رو کند

شاید در حال حاضر که صداوسیما با مشکل جذب مخاطب دست وپنجه نرم می نماید، بتواند با بیرون کشیدنِ نوستالژی های قدیمی، مجدداً جذب مخاطب کند؛ هرچند لازمۀ اجرایی کردن صحیح آن، تعامل دوباره با سازندگان است و البته به روز کردن فراوریات با خواسته های مخاطب امروز. چراکه در غیر این صورت، همچون آنچه در ادامه ساخت سریال هایی مانند داستان یک شهر و روزگار جوانی در همین اواخر شاهد بودیم نه تنها برگ نوی برای صداوسیما رو نمی شود که طعم شیرین فصل های گذشته این مجموعه ها نیز از یادها خواهد رفت.

ضمن اینکه اختلاف نظرهای صداوسیما با فعالان شبک نمایش خانگی که این روزها بخش عمده ای از بدنه سینمای ایران را شامل می شوند، به نظر می رسد، بهبود این روابط هم حالا سخت تر از گذشته شده باشد. اما در شرایطی که در حال حاضر صداوسیما با آن روبرو است، حداقل باید کوشش کند تا جایگزین های نوی را برای رفته ها معرفی کند و تحقق این مهم بیش از همه نیازمند همراهی با نیروهای حرفه ای و خلاق است که باید دید آیا در این سال ها صداوسیما توانسته چنین افرادی را پرورش دهد یا باید سال ها منتظر بود تا شاید مجموعه ای با موفقیت کلاه قرمزی تکرار شود.