فیبروم رحم، انواع، روش های تشخیص و درمان
به گزارش وبلاگ اطلس وب، فیبروم رحم توده ای غیرعادی است که در رحم رشد می نماید. گاهی اوقات این توده ها بسیار بزرگ می شوند و باعث درد در ناحیه شکمی می شوند. بعلاوه باعث می شوند که عادت ماهیانه بسیار دردناک باشد.

انواع فیبروم رحم
فیبروم ها می توانند درون یا روی رحم قرار بگیرند:1. فیبروم داخلیاین نوع فیبروم شایع ترین حالت فیبروم رحم است و در دیواره ماهیچه ای رحم به وجود می آید. فیبروم داخلی می تواند بزرگ گردد و باعث کشیدگی و بزرگ شدن رحم بگردد.
2. فیبروم ساب سِروزاین دسته از فیبروم رحم نیز در خارج از آن شکل می گیرند و رشد فیبروم باعث می گردد، یک سمت رحم بزرگ تر به نظر بیاید.
3. فیبروم ساقه دار (پدانکولیت)وقتی فیبروم ساب سروز، قاعده ای باریک و دراز پیدا می نماید، به فیبروم ساقه دار تبدیل می گردد.
4. فیبروم ساب موکوزالفیبروم ساب موکوزال نیز در سطح میانی ماهیچه رحم (میومتریوم) رشد می نماید. این دسته از فیبروم ها به ندرت ایجاد می شوند، اما درصورت به وجود آمدن باعث دردهای عادت ماهیانه و خون ریزی زیادی می شوند. بعلاوه مسائلی نیز در بارداری فرد به وجود می آورند.
دلیل ایجاد فیبروم رحم چیست؟دلیل ایجاد فیبروم رحم چندان معین نیست، اما دلایلی وجود دارد که احتمال وقوع آن به توضیح زیر است:
-هورمون ها: استروژن و پروژسترون هورمون هایی هستند که از تخمدان ها فراوری و ترشح می شوند. این هورمون ها یاری می نمایند تا بعد از هر عادت ماهیانه پوشش رحمی از نو ایجاد گردد که احتمال وجود فیبروم را در رحم را بالا می برد.
-سابقه خانوادگی: اگر مادر، خواهر یا مادربزرگ شما دچار فیبروم رحم باشد، احتمال وقوع فیبروم رحم در شما نیز وجود خواهد داشت.
-بارداری: بچه دار شدن و بارداری باعث افزایش میزان استروژن و پروژسترون در بدن می گردد. فیبروم رحم در خلال بارداری امکان فراوری و بزرگ شدن دارد.
چه کسانی درمعرض ابتلا به فیبروم رحم هستند؟-خانم های باردار؛
-افراد با سابقه خانوادگی در این زمینه؛
-افراد بالای 30 سال؛
-افراد با نژاد آمریکایی-آفریقایی؛
-افراد دچار اضافه وزن.
علائم و نشانه های فیبروم رحمعلائمی که فیبروم رحم در بدن ایجاد می نماید، تا حدود زیادی به میزان و موقعیت قرار گرفتن آن در بدن وابسته است. اگر فیبروم خیلی کوچک باشد یا فرد در دوران یائسگی به سر ببرد، احتمالا وجود فیبروم رحم با هیچ نشانه ای همراه نخواهد بود. فیبروم ها در خلال یائسگی یا بعد از آن کوچک و منقبض می شوند.
نشانه های کلی وجود فیبروم رحم به این صورت است:
-خون ریزی شدید با وجود لخته های خون در فواصل یا هنگام عادت ماهیانه؛
-کمر درد یا ناراحتی و درد در ناحیه لگن؛
-افزایش درد در هنگام عادت ماهیانه؛
-درد در هنگام آمیزش جسمی؛
-عادت ماهیانه ای که طول بکشد؛
-احساس فشار در شکم؛
-تورم و بزرگ شدن شکم.
شیوه تشخیص فیبروم رحمبرای انجام آزمایش های لازم در ناحیه لگن باید به پزشک متخصص زنان مراجعه بگردد. این آزمایش موقعیت، میزان و شکل رحم را ارزیابی و معاینه می نماید. ممکن است انجام آزمایش های دیگری نیز لازم باشد:
1. سونوگرافیدر سونوگرافی از امواج صوتی با فرکانس بالا استفاده می گردد تا تصویر درون رحم روی صفحه نمایش گر ظاهر گردد. این تصویر به پزشک یاری می نماید تا موقعیت درونی رحم را به خوبی ببیند و وجود فیبروم را آنالیز کند. سونوگرافی واژینال نیز نوعی از سونوگرافی است که مبدل سونوگرافی در درون واژن قرار می گیرد و می تواند تصاویر دقیق تری از درون رحم نشان بدهد.
2. ام آرآی از ناحیه لگنبه یاری تصویرسازی مغناطیسی (M.R.I) می توان از تمامی نقاط تخمدان، لگن و رحم تصویربرداری کرد.
درمان فیبروم رحمدرمانی که پزشکان متخصص برای فیبروم رحم تجویز می نمایند، به سن، شرایط سلامت عمومی فرد و میزان فیبروم بستگی دارد. ممکن است در برخی از موارد از درمان های ترکیبی استفاده گردد.
1. داروهابرای کوچک کردن فیبروم و تنظیم میزان هورمون های ترشح شده می توان از برخی داروها در فرایند درمان فیبروم یاری گرفت. آگونیست های هورمون آزادنماینده در گنادوتروپین ها، مانند لوپرون، باعث افت سطح استروژن و پروژسترون می گردد. درنهایت نیز به قطع قاعدگی و کوچک شدن فیبروم می انجامد. برخی دیگر از روش های درمانی نیز به کنترل خون ریزی و کاهش درد ناشی از فیبروم رحم یاری می نمایند، ولی موجب کوچک شدن آن نخواهند شد. به مثال های زیر توجه کنید:
-وسیله درون رحمیِ آی یو دی که باعث ترشح هورمون پروژستین می گردد؛ پروژستین نوعی پروژسترون ساختگی است؛
-داروهای آرام بخش ضددرد و ضدالتهابی مانند ایبوپروفن که به نسخه احتیاج ندارند؛
-قرص های ضدبارداری.
2. جراحیدرصورت وجود چندین فیبروم در رحم یا فیبرومی که بزرگ شده است، از جراحی موسوم به میومکتومی استفاده می گردد. این جراحی احتیاجمند ایجاد برشی بزرگ روی شکم است تا به واسطه آن فیبروم را خارج نمایند. این جراحی می تواند به وسیله لاپاراسکوپی نیز انجام بگردد.
در برخی موارد وقتی هیچ یک از روش های درمانی پاسخ گو نیستند، عمل هیسترکتومی انجام می گردد. در این عمل، رحم به طورکلی خارج می گردد و دیگر امکان بارداری وجود نخواهد داشت.
3. روش های کم تهاجمی جراحیدر این روش های جراحی به انجام برش های کمتری احتیاج است و از اشعه ها برای درمان و فرایند جراحی استفاده می گردد. در این روش، فرد مبتلا به فیبروم درون دستگاه ام آرآی دراز می کشد و خیلی ساده، پزشک درون رحم را معاینه و مشاهده می نماید. سپس به یاری اشعه هایی با فرکانس بالا، فیبروم شکسته می گردد و ازبین می رود.
از سایر روش های کم تهاجمی می توان به میولیسیس اشاره نمود. در این روش جریان یا لیزر الکتریکی باعث کوچک شدن فیبروم می گردد. کریومیولیز نیز روش دیگری است که به واسطه آن فیبروم منجمد و ثابت می گردد. در شیوه جراحی انقباض آندومتر نیز وسیله مخصوصی در رحم قرار می گیرد که دیواره رحم را با جریان الکتریکی، آب داغ، ریزامواج و گرما ازبین می برد.
انتظارات در بلندمدتدرمان و مدارا با فیبروم رحم به میزان، موقعیت و شرایط جسمانی هر فرد بستگی دارد. گاهی اوقات برخی در دوران بارداری دچار فیبروم می شوند و برخی نیز با وجود فیبروم باردار می شوند. درهرحال با مراجعه به موقع و درمان صحیح می توان از عوارض و مسائل ناشی از فیبروم رها شد.
منبع: سایت چطور
منبع: راسخون