سر تمساح در گورهای باستانی مصری! - وبلاگ اطلس وب

به گزارش وبلاگ اطلس وب، گورستان تِبان منطقه ای در مصر شمالی در ساحل غربیِ نیل، مقابل اُقصُر است. در بخش اعظمی از دوره فراعنه به ویژه در دوره پادشاهی نو از این مکان برای برگزاری مراسم کفن و دفن آیینی استفاده میشد. این اکتشاف به وسیله گروهی از باستان شناسانِ مرکز باستان شناسی مدیترانه ایِ دانشگاه ورشو به سرپرستی دکتر پاتریک چادزیک اجرا شده است. تحقیقات آن ها در مجله باستان شناسی آفریقایی منتشر شده است.

به گزارش فرادید، از سال 2013، این تیم در حال آنالیز دو گور این گورستان بوده است، یکی از آن ها به چِتی تعلق دارد؛ یک مقام رسمی مهم در زمان سلطنت فرعون نبیپاترا منتوتپ دوم (2055-2002 قبل از میلاد) و دیگری یک فرد ناشناس که قطعا عضو والامقامی در دربار پادشاهی بوده است. باستان شناسان اخیراً در هر دو گور نه سر تمساح را کشف کردند که لای پارچه پوشانده شده بودند. این سر ها مومیایی نشده اند و در کل هیچ روش حفاظتی خاصی روی آن ها انجام نشده است.

این جمجه ها متعلق به تمساح نیل یا تمساح معمولی هستند؛ یک تمساح بزرگ بومی سکونتگاه های آب های شیرین آفریقا. دکتر چادزیک می گوید: این یک کشف کاملاً غیرعادی است و در تاریخ پژوهش های مصر در نوع خود نخستین نمونه است. ما تمساح های مومیایی شده زیادی را می شناسیم که در نیل پیدا شدند. اما تمام آن ها مومیایی های کامل تمساح هستند که در سردابه های مخصوص حیوانات مقدس بودند.

در این مورد خاص، تفاوت هایی هست. نخست اینکه فقط سر و نه کل بدن این خزندگان درون گور هایی که ما روی آن ها کار کردیم وجود داشت. دوم اینکه این سر ها مومیایی نشده بودند و فقط با پارچه کتان پوشانده شده بودند، یعنی هیچ ماده نگهدارنده ای برای آن ها استفاده نشده بود. در نهایت، بقایای آن ها درون گور انسان ها بود، نه سردابه های حیوانات مقدس.

اما چرا این سرها همراه انسان های مرده دفن شده بودند؟ این موضوع می تواند در ارتباط با آیین پرستش خدای سوبِک باشد؛ خدایی به شکل تمساح یا به شکل انسانی با سر تمساح که خدای حاصلخیزی، قدرت و همینطور حفاظت بود.

کسانی که اطراف رود نیل زندگی می کردند به شدت از تمساح ها واهمه داشتند. آن ها بر این باور بودند که اگر سوبک را بپرستند سوبک آن ها را از حمله تمساح ها محافظت خواهد نمود. ترس از تمساح ها فقط مربوط به زندگی در این دنیا نبود. مصری ها حتی از تمساح های دنیای دیگر هم وحشت داشتند. در پاپیروس ناخت (مربوط به 1300 سال قبل از میلاد) تصویری از یک مرده را می بینیم که با خنجری که در دست دارد به جنگ سه تمساح رفته است.

در کتاب مردگان هوروس نیز این طلسم نوشته شده است: ای تمساح غرب، بازگرد! زیرا نفرت تو در شکم من است؛ زیرا من قدرت اوزیریس را در خود دارم. منظور از تمساح غرب در واقع تمساح های دنیای مردگان هستند.

بنابراین طبیعی به نظر می رسد که در بعضی دوره ها، مصریان به فکر شیوه های تازه ای برای خلاص شدن از دست تمساح های دنیا دیگر افتاده باشند. دفن کردن سرهای تمساح در کنار اجساد می تواند یکی از همین راه ها بوده باشد.