از ایتالیا تا مازندران سفر کنید - وبلاگ اطلس وب

به گزارش وبلاگ اطلس وب ، در پنجم بهمن 1365میان صدای توپ و تانک و موشک دختری از دیار آبادان به جهان آمد و آیه حمداوی نام گرفت. پدرش فارغ التحصیل رشته نیروی دریایی از ایتالیا و راننده هاورکرافت بود، به علت شغل ارتشی پدر، آیه سال های تحصیل خود را در جزیره خارک، بندر ماهشهر، بندر امام، اهواز، تهران و بندرعباس گذراند و تقریبا هر سال از شهری به شهر دیگر در سفر بود.

در ایام دبیرستان آیه در نمایشگاه با مفهوم بازیافت آشنا شد، با تحقیق درباره بازیافت به طور جدی این عمل را شروع کرد. در همان دوران کاغذهای باطله و .. خود را جمع آوری و زیر تخت انبار می کرد، از همکلاسی هایش نیز کاغذ می گرفت و به ذخیره زیر تخت خود اضافه می کرد؛ با اینکه خانواده با این عمل مخالفت می کردند و می گفتند: آشغال جمع کنی؟ آیه باز هم به این کار ادامه می داد.

پس از اتمام دبیرستان و اخذ مدرک دیپلم، آیه تصمیم گرفت مثل پدر به ایتالیا مهاجرت کند و در آن کشور ادامه تحصیل بدهد. به علت روابط حسنه بین ایران و ایتالیا سختگیری زیادی برای قبول درخواست نبود، فقط بلد بودن زبان ایتالیایی شرط لازم بود، آیه مثل سایر دانشجوهای ایرانی به قصد تحصیل در رشته کشاورزی و زیتون شناسی به این کشور رفت، اما دست روزگار چیز دیگری رقم زد و او در شهر رم به تحصیل زیست شناسی پرداخت. پس از چهار سال تحصیل به ایران بازگشت و به علت علاقه زیاد به زبان ایتالیایی رشته مترجمی را برای ادامه تحصیل در ایران انتخاب کرد. او در این سال ها ازدواج کرد، برای زندگی به شیراز مهاجرت کرد و مدیر یک آژانس گردشگری شد که در کنار آن به تدریس ایتالیایی نیز می پرداخت. همه چیز به خوبی و خوشی در حال اتفاق افتادن بود که ناگهان آیه متوجه شد به بیماری لوپوس مبتلاست. با این اتفاق برخلاف سایرین، آیه روحیه خود را از دست نداد و با یوگا و ورزش و رژیم غذایی سالم به زندگی ادامه داد و پس از آشنایی با طب سنتی، با یک روند درمانی شش ماهه به سلامت جسمی رسید.

با درمان و یافتن راهکارهای آن، به انجمن های لوپوس سر زد تا از تجربه خود در این زمینه صحبت کند، تجربیاتی که مهمترین عامل در آن، مصرف مواد غذایی سالم بود. اما پرسش اصلی این است که مواد غذایی سالم و ارگانیک را به چه صورت باید تهیه کرد؟ در شیراز تنها یک مغازه برای فروش مواد غذایی ارگانیک وجود داشت و این، کار را برای مبتلایان سخت می کرد. پس آیه سفر خود را برای یافتن منابع تهیه مواد غذایی شروع کرد.

تمرکز اصلی خود را بر روی نان گذاشت، زیرا نان قوت غالب سفره ایرانیان است. با اینکه شیراز برترین گندم را داشت اما نان خوبی نداشت؛ به همین علت یک سال کامل به نان گردی و سفرهای استانی پرداخت. پس از آن در تابستان 97به مازندران سفر کرد و با نانی معطر و لذیذ روبه رو شد؛ اما این نان نه با آرد سفید و نه با سبوس گندم پخت می شد.

او اینترنت را در جستجوی همین نان زیر و رو کرد که ناگهان به تیتری با عنوان مازندران کمربند سرطان گوارش ایران روبرو شد. با تعجب فراوان به تحقیق پرداخت، او به مازندران سفر نموده بود چون فکر می کرد با هوای خوب و طبیعت زیبای مازندران می تواند به بهبود بیماری خود یاری کند. اما تمامی محصولات غذایی مازندران به علت آلودگی به شیرآبه های صنعتی، بیمارستانی، شیمیایی و ... نه تنها به سلامت یاری نمی کند بلکه دستگاه گوارشی انسان را در شرف نابودی قرار می دهد. آیه با تفکر در این موضوع دریافت که پیدا کردن مواد غذایی سالم و ارگانیک هدف اصلی نیست؛ بلکه محصول سالم در گروی محیط زیستی سالم است و برای داشتن مواذ غذایی سلامت باید فکری به حال زباله ها و شیرآبه آن کرد.

کمی بعد بحرانی دیگر سر از شکاف تاریخ در آورد. محصولات بهداشتی و سلولزی مورد تحریم نهاده شد، کمیاب شدن پوشک بچه، دستمال کاغذی، گوش پاک کن و ... باعث شده بود قیمت آن سر به فلک بکشد. پس از این اتفاق آیه گفت: نباید تسلیم شوم این اتفاق سال قبل هم برای رب گوجه فرنگی افتاد، سال قبل تر هم برای سیب زمینی، قبل تر از آن پیاز، قبل تر از آن نیز برای قند و شکر. جستجوی خود را برای محصولی جایگزین شروع کرد، با کمی تحقیق فهمید که می توان محصولات پارچه ای را جایگزین محصولات یکبار مصرف کرد.

با کمی جستجوی بیشتر به کمپینی برخورد کرد که پسماند صفر نام داشت، ایده اولیه این کمپین را یک خانم فرانسوی - آمریکایی در سال 2000 مطرح نموده بود که با جایگزینی محصولات پلاستیکی یکبار مصرف با محصولات پارچه ای، شیشه ای و... می توان به فراوری زباله صفر در زندگی دست پیدا کرد. این کمپین، فصلی نو در زندگی آیه حمداوی بود و روند زندگی محیط زیست محورانه او را دچار تغییر و تحول کرد.

شما می توانید ادامه زندگی نامه و تجربیات آیه حمداوی را در کتاب ضد زباله مطالعه کنید. تحقیق این کتاب به وسیله امین ماکیانی و سید حسین حسینی انجام شده و به قلم تینا محمدحسینی نوشته شده است. این اثر به همت ستاد پیشرفت جامع منطقه ای و بنیاد اتم فراوری و نشر عصر پیشرفت آن را چاپ نموده است.